tracić – stracić głowę

tracić – stracić głowę: tracić – stracić głowę {{/stl_13}}{{stl_7}}'przestawać panować nad sobą, nad swoimi emocjami, odruchami itp.; tracić równowagę psychiczną': {{/stl_7}}{{stl_10}}Byłam dobrze przygotowana, ale na egzaminie zupełnie straciłam głowę. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}tracić – stracić głowę {{/stl_13}}{{stl_8}}{dla kogoś} {{/stl_8}}{{stl_7}}'ulegać czyjemuś czarowi, urokowi; zakochiwać się w kimś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nasza córka ostatnio zupełnie straciła głowę dla tego chłopaka. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

głowa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. głowawie; lm D. głów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część ciała człowieka i większości zwierząt, mieszcząca mózg i narządy zmysłów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Duża, okrągła głowa.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
upaść — I dk Vc, upadnę, upadniesz, upadnij, upadł, upadłszy upadać ndk I, upaśćam, upaśćasz, upaśćają, upaśćaj, upaśćał 1. «zmienić nagle pozycję ze stojącej, pionowej na leżącą, poziomą; paść, przewrócić się, zwalić się» Potykała się i upadała co… … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias